TOP 10: Najlepsze komiksy z Kaczorem Donaldem

Po wczorajszych 50. urodzinach Superkwęka, dziś przyszedł czas na 85. urodziny Kaczora Donalda, który 9 czerwca 1934 zadebiutował w kreskówce "Mądra kurka", a 16 września w komiksowej adaptacji. Prawdziwą popularność zdobył jednak dzięki późniejszym krótkometrażówkom i komiksom Barksa. Z tej okazji stworzyłem ranking zawierający najlepsze komiksy z Donaldem w roli głównej wydane kiedykolwiek w Polsce. W związku z tym, że wybór był bardzo trudny, postanowiłem zrezygnować w rankingu z parodii tekstów kultury, komiksów historycznych oraz historyjek należących do serii typu Doubleduck czy KAWA.

Na początek - honorowa druga dziesiątka, czyli komiksy którym niewiele brakowało by znaleźć się na głównej liście lub w jakiś sposób wyróżniły się, kolejność losowa:

- Kaczor, którego nie było Rosy - Kaczor Donald 2014-09
- Rysownik komiksów Transgaarda i Vicara - Kaczor Donald 1999-14 i Kaczogród 3
- Ale jaja Barksa - Kaczor Donald 1994-08 i Kaczogród Carla Barksa 1
- Doskonały dostawca pizzy Van Horna - Kaczor Donald 1994-01
- Siewca deszczu Barksa - Kaczor Donald 1996-12 oraz 2008-32 i Kaczogród Carla Barksa 1
- Architekt krajobrazu Rosy - Kaczor Donald 2009-25
- Wyprawa wikingów Andersona i Roty - Kaczor Donald i Wehikuł Czasu 1 i Kaczogród 5
- Tajemnica dwóch cywilizacji Cimino i Lavadoriego - Komiks Gigant 1993-03
- Zaklęta klepsydra Barksa - Kaczor Donald 2009-02
- Piekielny spadek Shawów i Andersena -  Gigant Poleca 74

Miejsce 10. - Opowieść z małym dreszczykiem Van Horna - Kaczor Donald 2001-19

William Van Horn stworzył wiele bardzo dobrych lub wręcz świetnych ten-pagerów, różniących się  trochę w stylistyce od komiksów Barksa, ale pod wieloma względami je przypominających. Opowieść o Donaldzie-prywatnym detektywie z pozoru wygląda na parodię gatunku powieści kryminalnych, ale jest to tylko zasłona dymna. Do pewnego momentu może się wydawać, że jest to historia bez sensu, gdzie znikąd pojawiają się zwroty akcji, a dialogi są nieskładne, lecz wszystko zmienia się wraz ze zaskakującym zakończeniem komiksu. Historię umieściłem na liście też dlatego, że posiada fenomenalne rysunki i niezwykły układ kadrów.

Miejsce 9. -  Agent FBI Scarpy - MegaGiga 38

Romano Scarpa wielkim twórcą był, ale wszystkie jego najlepsze komiksy wydane w Polsce są albo z Mikim, albo z Sknerusem w roli głównej. Z wydanych u nas historii z Donaldem najlepiej prezentuje się ta, w której pracuje on dla EBL, firmy sprzedającej prąd,  jednak ze względu na błędne odczytanie loga, mówi wszystkim, że jest agentem FBI. Jest to teoretycznie standardowa komedia pomyłek, ale Scarpa doprowadza ją do mistrzostwa. Już sama pierwsza połowa, w której Donald próbuje egzekwować należności, przypomina najlepsze ten-pagery Barksa, ale Scarpa bardziej szaleje ze zwariowanymi pomysłami. Jednak w momencie kiedy pojawiają się przestępcy, komiks staje się nie tylko śmieszny, ale też ekscytujący. Scena z helikopterem to jedna z najlepiej stworzonych sekwencji akcji w kaczych historyjkach. Tak jak większość starszych włoskich komiksów jego fabuła jest dość przerysowana, ale trzymana jest w odpowiednich ryzach.

Miejsce 8. - Bohater od czapy Martiny i Cavazzano - Gigant Poleca 82

Czasem komiks kompletnie od czapy potrafi być prawdziwym majstersztykiem. Opowieść Cavazzano o Wyspie Dziewic, która raz na 5 lata porywa jednego z mieszkańców Kaczogrodu może się wydawać dla niektórych bardzo dziwna, ale czasem w szaleństwie jest metoda. W komiksie znajduje się olbrzymia ilość absurdalnego humoru, co jest zasługą genialnie wymyślonych postaci, pomysłowych scen, ale też rewelacyjnej mimiki Donalda, w trakcie gdy zostaje  oczarowany przez przepiękne kobiety. Jest to komiks, który po dogłębnej analizie może wyglądać na przeróbkę mitu o syrenach, ale zostaje podany w tak innowacyjnej i ciekawej formie, że śmieszy do łez i ciekawi. A sceny z udziałem dinozaura pokazują, że gdyby Cavazzano nie rysował kaczek, to powinien tworzyć komiksy o ogromnych gadach.

Miejsce 7. - Mieszczanin burmistrzem Gilberta i Vicara - Kaczor Donald 1998-24 i 2006-49

Niekiedy wystarczy oprzeć komiks na doskonałym koncepcie, by stworzyć doskonałą historię. Tak jest w przypadku historii Gilberta i Vicara, w której Donald, po kampanii w której obiecał bezwzględną walkę z przestępczością, zostaje burmistrzem. Komiks w początkowej fazie jest doskonałą satyrą kampanii wyborczych, by potem przerodzić się w historię, która pokazuje, że łatwo obiecywać, trudniej zrobić, a także, że każda władza deprawuje. Nie brak też widowiskowych scen z udziałem tumultu policjantów i przestępców. Jednak chyba największa siła komiksu tkwi w tym, że jest on nadzwyczaj aktualny. W końcu czy nie ma na świecie populistów, którzy obiecują wszystko co się da, albo takich polityków, którzy wydają wszystkie pieniądze na obronność, zapominając o szkołach czy drogach?

Miejsce 6. - Problemy wychowawcze Jippesa i Miltona - Kaczor Donald 2001-23

Na przełomie lat 70. i 80. Jippes i Milton stworzyli serię ten-pagerów o Donaldzie, które są chyba jedynymi komiksami mogącymi się równać z tymi stworzonymi przez Barksa. Parę z nich wyszło w Polsce, z których najlepszy opowiada o Donaldzie, który podejrzewa swoich siostrzeńców o palenie papierosów. Siła komiksu tkwi nie tylko w interesującej fabule, ale też jak została ona przekazana. Komiks jest niezwykle obrazowy, co rusz widzimy myśli Donalda, a wśród nich m.in. Siostrzeńców pijących alkohol, czy też niezwykle realistycznie oddane zaułki miasta z palącymi nastolatkami. W tym wszystkim jednak  najlepsza jest ostatnia scena, która prawdopodobnie zostanie w pamięci każdego, który kiedykolwiek przeczytał historyjkę, Wszystko to jest utrzymane w stylistyce wręcz łudząco przypominającej komiksy Barksa.

Miejsce 5. - Odpowiedź na każde pytanie Barksa - Kaczor Donald 1995-06 i 2011-33
Gdybym się uparł, to ta lista do tego momentu mogłaby się składać z samych ten-pagerów Barksa, ale nie byłoby w tym nic ciekawego. Wolałem jednak wybrać jeden, według mnie najlepszy z nich, historię o udziale Donalda i jego siostrzeńców w teleturnieju, w którym można wygrać beczkę pieniędzy. Choć komiks może przypominać podobny odcinek Miodowych lat (oryginalnych i polskich), to powstał on wcześniej, a cały humor kompensuje na 10 stronach. Każda z nich jest wypełniona doskonałymi gagami, poczynając od pierwszej, w której Donald jest zalany książkami, poprzez środek będący doskonałą, ciut przerysowaną, satyrą teleturnieju, kończąc na ostatnim gagu, po którym ciężko przestać się śmiać. Barks stworzył prawdziwy majstersztyk, w którym każdy kadr jest zabawny, a rewelacyjnie oddana mimika postaci potęguje komediowy charakter komiksu.

Miejsce 4. - Sokole oko Rosy - Kaczor Donald 1997-38 i 2010-12
Choć Rosa głównie specjalizował się w komiksach z Sknerusem, to stworzył także parę bardzo dobrych historyjek z Donaldem w roli głównej. Tak jest w przypadku komiksu o doskonałym wzroku Donalda, który w praktyce opiera się na podobnych założeniach fabularnych co komiksy Barksa, czyli opowiada o nowej pracy pechowego kaczora, w której jest dobry, ale doprowadza do katastrofy. Rosa jednak wznosi historię na wyższy poziom, ponieważ zaczątkiem jej fabuły jest odpowiedź na pytanie -  Jak Donald wie który z Siostrzeńców jest który? Dzięki temu komiks jest niezwykle interesujący od samego początku, jednak jest to jedynie punkt wyjścia dla doskonałej historii, wypełnionej wieloma świetnymi gagami oraz kilkoma widowiskowymi kadrami. Tak samo jak w wypadku wielu innych historyjek Rosy, dodatkową zaletą komiksu jest doskonale pokazana mimika bohaterów.

Miejsce 3. - Skarb Donaldyna Roty - Kaczor Donald Wydanie Specjalne 2005-02
Niewielu twórcom udało się stworzyć doskonałe przygodowe komiksy z Donaldem roli głównej, po debiucie Sknerusa, to właśnie skąpy kaczor stał się bohaterem pierwszoplanowym długich historyjek, a Donald zamieniał się najczęściej w rolę tragarza pojawiającego się w tle. Inaczej jest w komiksie Roty o poszukiwaniach skarbu Donaldyna, który, jak to bywa w dobrych przygodówkach, obejmuje prawie cały świat. Historie Roty ma jednak dwie gigantyczne zalety - w doskonały sposób łączy fabułę rozgrywającą się współcześnie z niesamowicie wzruszającą historią Donaldyna oraz chyba tylko Rota potrafi z taką lekkością i widowiskowością pokazać sceny akcji. Nie brakuje tutaj też doskonałych panoramicznych kadrów. Niesamowicie świetnie został także oddany bliskowschodni klimat komiksu, a dość specyficzne kolory powodują, że lektura komiksu jest niezwykłym doświadczeniem.

Miejsce 2. - Opowieść przedświąteczna Barksa - Kaczor Donald 2008-52-53
Niektórzy mogą zapytać dlaczego ten komiks znajduje się liście, skoro jego końcówka głównie dotyczy Sknerusa i jego pieniędzy. Jednak wcześniej świąteczna opowieść Barksa opowiada o Donaldzie, który, choć sam nie jest zbyt bogaty, to za namową Siostrzeńców próbuje zebrać pieniądze na dzieci ze Slamsowa. Historia chwyta ze serce, szczególnie w scenach, w których pojawiają się ubogie dzieci, ale mimo to jest niezwykle zabawnym komiksem. Bardzo mi się podoba jego format, ponieważ przez większość fabuły skupia się on na Donaldzie, który od różnych członków rodziny próbuje wydobyć pieniądze. Każda ze scen jest zabawna oraz ciekawa i sama w sobie mogłaby być dobrą historią, a razem, w połączeniu z rewelacyjnym, otwartym zakończeniem, jest jednym z najlepszych komiksów Disneya w historii i na pewno najlepszą świąteczną historią.

Miejsce 1. - Gorące lato Barksa - Mickey Mouse 1993-13-14

Nieśmiertelny klasyk Carla Barksa z początku wydaje się być po prostu zabawnym komiksem opowiadającym o przygodach kaczora i jego rodziny w lesie. Jednak już od pierwszej strony widać geniusz twórcy, każda strona zaskakuje gagami oraz niestandardowym kadrowaniem, a rysunki są pełne szczegółów i dobrze oddanych leśnych krajobrazów. Powoli jednak oczom czytelnika pokazuje się pewien bohater, który okazuje się być szwarccharakterem całej historii. Końcowa część komiksu pokazująca pożar lasu jest jedną z najbardziej ekscytujących, a także wstrząsających w karierze Barksa. Natomiast obok kadru przedstawiającego spalony las nie sposób przejść obojętnie. Wielu jednak autorów tworząc podobną opowieść mogłoby pójść w przesadny dydaktyzm, ponieważ prosto jest napisać banalną historię o tym, że nie należy rozpalać ognia w lesie. Komiks Barksa zawiera ten morał, ale został on idealnie wpleciony w fabułę kolejnej z pozoru zabawnej historii o Donaldzie. Mam nadzieję, że po ponad ćwierćwieczu Egmont w końcu wznowi tę niezwykle dobrą i mądrą historię.

A jakie są wasze ulubione komiksy z Donaldem? Któreś z listy, czy może jakieś zupełnie inne? Chętnie poznam wasze opinie w komentarzach.

Współpraca: Michał Jędryka, Bartłomiej Stanula
Źródła ilustracji: Inducks (miejsce 2.), materiały własne (reszta), Kari Korhonen (wineta)