Kacze Opowieści - sezon 2, odcinki 6-10 - recenzja

Della, Kwakerfeller i Lena! To był tydzień pełen interesujących odcinków. Z lekkim opóźnieniem zapraszam na recenzję kolejnych pięciu odcinków drugiego sezonu Kaczych Opowieści, które zostały wyemitowane na Disney XD w poprzednim tygodniu.
Który z nich był najlepszy? Czy ten z debiutem Kwakerfellera? A może najbardziej zachwycił epizod, w którym powróciła Lena? Choć raczej wszystko wskazuje na opowieść o przygodach Delli na Księżycu. Jednak czy któryś był wyraźnie słabszy? Odpowiedzi na pytania znajdziecie w poniższym artykule.

3 czerwca - Co się zdarzyło Delli Kaczce?!

W końcu twórcy odpowiadają na najczęściej zadawane przez fanów pytanie - co matka siostrzeńców, robiła na Księżycu przez 10 lat - poprzez odcinek w pełni poświęcony jej kosmicznym przygodom. Dodatkowo:  księżycowy motyw i niezwykle wzruszająca piosenka.

Jak można podsumować w dwóch słowach odcinek z Dellą w roli głównej? KACZY MARSJANIN. Do pełni szczęścia chyba zabrakło tylko bardziej wystylizowanego loga. Jako że sam uwielbiam Marsjanina, a także wszystkie jego przeróbki, nie dziwcie się, że chyba jest to mój ulubiony epizod całego serialu. Tym bardziej, że twórcy wypełnili go masą genialnych scen oraz świetnych nawiązań.
Zaczynając od nawiązań - oczywiście największym jest wspaniale wkomponowany motyw muzyczny z gry, który sprawdza się nie tylko jako oczko dla fanów, ale także doskonale wyróżnia muzycznie odcinek na tle pozostałych. Jednak to jak zostaje wykorzystany w finale to prawdziwy majstersztyk. Poza tym pojawia się znana z gry Oxy-Guma czy też wielokrotnie przywoływany w serialu obraz z Kaczą Rodziną i siostrzeńcami przed wykluciem.
Trudno jednak znaleźć jakąkolwiek wadę odcinka, ponieważ w każdym aspekcie prezentuje on wysoką formę. Niezwykle mi się podobało jak epizod wyróżnia się pod względem animacji, co widać szczególnie w scenach, w których Della skacze po Księżycu. Udało się w niego wpleść także wiele gagów, choć przez 2/3 na ekranie widzimy jedną kaczkę. Jednak chyba największą zaletą jest to, że w doskonały sposób udało się pokazać relację Delli ze swoimi dziećmi, od których została rozdzielona. Dzięki temu od pierwszej do ostatniej minuty kibicujemy bohaterce, a wszystkie emocje kumulują się w finale.
Julia Kołakowska-Bytner jako Della wypadła całkiem dobrze, szczególnie ciężkie mogły być piosenki, do których nie mogę mieć zastrzeżeń. Aktorów grających mieszkańców planety Księżyc trudno ocenić, ponieważ wystąpili tylko na chwilę.

Ocena: 9,5/10

4 czerwca - Poszukiwacze odnalezionej lampy!

Do rezydencji McKwacza przybywa D'jinn, który żąda starej lampy od dawna należącej do Sknerusa, nie byłby to żaden problem, gdyby Zyzio nie sprzedał jej za parę dolców. Dodatkowo: przygoda wzdłuż i wszerz Kaczogrodu z udziałem wielu bohaterów.

Podobnie jak w przypadku kilku wcześniejszych odcinków serialu, epizod nawiązujący do Poszukiwaczy zaginionej lampy podobał mi się, choć znowu końcówka nie do końca przypadła mi go gustu. Bardzo mi się podobało w jaki sposób została poprowadzona fabuła. Zarówno do linii fabularnej związanej z Siostrzeńcami, jak i tej z Sknerusem i Tasią, udało się wplątać wiele doskonałych scen jak i sporo występów wcześniej wprowadzonych postaci. Praktycznie co chwilę był jakiś świetny gag, a wątki świetnie się między sobą dopełniały, niestety zabrakło ciekawszego pomysłu co zrobić, gdy oba wątki się połączą.
Końcówka odcinka, z Braćmi Be w roli głównej, wypadła słabo i poza zwrotem akcji, praktycznie nic z niej nie zapamiętałem. Jest to prosta bijatyka bez ładu i składu. Nie mogę być natomiast zawiedziony zakończeniem wątku lampy. Szukający jej D'jinn jest ciekawym bohaterem oraz interesującą reinterpretacją bohatera znanego z klasycznego serialu. Ciekawym motywem był końcowy zwrot akcji, ale co z tego, skoro nastąpił po kilku minutach nudnych scen.
Choć w odcinku pojawiło się wiele postaci znanych z 1. sezonu, to udało się ponownie sprowadzić aktorów użyczających im głosu po polsku, co ciekawe, Krzysztof Cybiński jako Mamuśka Be wypadł nadzwyczaj dobrze. Trudno przyczepić się także do dialogów, w polskiej wersji pojawia się m.in. pasiasty rubin w tłumaczeniu znanym m.in. z nowego wydania ŻiCSM.

Ocena: 7,5/10

5 czerwca - Sknerus McKwacz wyjęty spod prawa!

Telewizyjny debiut Kwakerfellera w opowieści Sknerusa sprzed lat o walce o wielką bryłkę złota pomiędzy nim, Złotką i Kwakerfellerem z gościnnym udziałem szeryfa Cabrery. Dodatkowo: gościnny udział  wynalazcy z przyszłości.

Trudno mi powiedzieć czego się spodziewałem po tym odcinku, ale nie do końca mi on podszedł i momentami mnie wynudził. Według mnie największym błędem był sam początkowy pomysł na stworzenie odcinka o historii sprzed lat. Tego typu epizody są dobre jeżeli opowiadają o jakiś ważnych wydarzeniach, a nie jak są po prostu sztampową historią. W tym wypadku, nie licząc występu Kwakerfellera, widz dostaje niezbyt ciekawą historię, która dodatkowo nie ma żadnego wpływu na główną fabułę serialu. Sam debiut Kwakerfellera wyszedł nieźle, choć sam miliarder aż tak wiele w odcinku nie pojawia się.
To co działało w tym odcinku to relacja pomiędzy Sknerusem i Złotką, zupełnie inna niż w komiksach, ale dzięki temu też świeższa i śmieszniejsza. Fajnie wypadł też gościnny występ Diodaka, do którego udało się genialnie wpleść nawiązanie do klasycznego serialu, jak i zaskakujący wątek szeryfa Cabrery, lecz co z tego, jeżeli momentami było po prostu nudno. Sztampowość głównej osi fabularnej tak biła w oczy, że ciężko było śledzić odcinek ze zainteresowaniem.
Polski dubbing wypadł nieźle, choć pewną wadą może być to, że inny aktor grał szeryfa Cabrerę niż Hydranta. Trudno powiedzieć kto zagrał Kwakerfellera, ale nie wypadł w tej roli źle. Pojawiło się też parę nazw znanych m.in. z Życia i czasów Sknerusa McKwacza.

Ocena: 6,5/10

6 czerwca - Obsesja Sknerusa McKwacza!

Ze skarbca Sknerusa McKwacza zniknęło 87 centów, szkocki miliarder nie może puścić tego płazem i doprowadzając się do prawdziwej obsesji próbuje znaleźć włamywacza. Dodatkowo: taniec Granita Forsanta, który na długo zapadnie w pamięć.

Jaki to był dobry odcinek! Chyba nie było i nie będzie odcinka lepszego pod względem mimiki postaci. Sama fabuła też jest doskonała, ale gdyby nie całkowicie przerysowane reakcje bohaterów, nie byłby to tak dobry epizod. Łatwo napisać opowieść o Sknerusie wpadającym w obłęd, lecz trudniej jest pokazać jak miliarder stopniowo wpada w totalne szaleństwo. Tutaj się to udało, najlepiej chyba wypada scena, w której Sknerus wygłasza orędzie w telewizji, lecz to tylko szczyt góry lodowej. Oglądanie Sknerusa będącego na skraju załamania nerwowego jest czystą przyjemnością, co jest zasługą świetnej animacji jak i bardzo dobrego dubbingu.
W przeciwieństwie do wielu innych epizodów twórcom jednak nie zabrakło pomysłów na doskonały finał. Nieoczekiwany, ale jednak idealnie pasujący. Granit Forsant ma tu swoje pięć minut i ciężko nie pokochać tej postaci oglądając ostatnie sceny epizodu. Najwięcej radości sprawiła mi scena, w której w rytmie muzyki wchodzi do sali pogrzebowej, ale cała sekwencja jest pełna doskonałego humoru. Miło też zobaczyć po raz pierwszy od dawna Donalda i panią Dziobek, którzy, choć występują na chwilę, też mają po jednej wpadającej w pamięć scenie.
Polski dubbing wypadł bardzo dobrze, ale czy tylko mnie wkurzało, że parę razy pojawiło się wyrażenie najbogatsza kaczka a nie najbogatszy kaczor? Po tym odcinku też czuć, że Steciuk w roli całkowicie przerysowanego Forsanta był genialnym wyborem.

Ocena: 9/10

7 czerwca - Przyjaźń nienawidzi magii!

Lena żyje, przynajmniej w pewnym stopniu i jako duch towarzyszy Tasii, wszystko toczy się po jej myśli, aż pojawia się nowa koleżanka dziwnie zainteresowana magicznymi rytuałami. Dodatkowo: pani Dziobek jako Agent Kuper.

Nie wiem czy to przez moje wygórowane oczekiwania, czy może tak po prostu jest, ale powrót Leny wypadł według mnie dość średnio. Główny wątek, czyli historia opowiadająca o Tasii i jej nowej przyjaciółce Violi jest dość sztampowa, choć sympatyczna i momentami zabawna. Zabrakło jednak w epizodzie czegoś co by spowodowało, że oglądałbym go z wielką przyjemnością. Być może jakiegoś elementu zaskoczenia lub jakiejś postaci, której przygody oglądałbym z większym zainteresowaniem. W tym wypadku fajnie wypadła pierwsza scena w bibliotece, a potem zaczęło robić się nudnawo. Choć trudno mi wymienić jakikolwiek słabszy moment, to też ze świecą szukać gagu czy sceny, która bardziej zapadła mi w pamięć.
Natomiast fajnym urozmaiceniem były sceny z panią Dziobek i Śmigaczem, trochę bardziej pochylono się na dwoma rzadziej widywanymi postaciami, a sceny z ich udziałem wyszły świetne. Fajnie też połączono ten wątek z gościnnym występem agenta Kupra, który może po części jest zapowiedzią odcinka z  nim w roli głównej
W polskim dubbingu powróciła m.in. Babra Garstka w roli Leny, natomiast Kupra zagrał starszy aktor, prawdopodobnie Paszkowski. Czyżby ktoś zauważył, że Ciołkosz w roli podstarzałego aktora nie jest dobrym wyborem?

Ocena: 6/10

Ranking Kaczych Opowieści - sezon drugi:
1.  Co się zdarzyło Delli Kaczce?! - 9,5/10
2. Obsesja Sknerusa McKwacza! - 9/10
3. Ballada o Bajdusiu Mortadeli! - 9/10
4. Tam, gdzie życzliwość kwitnie! - 8,5/10
5. Poszukiwacze odnalezionej lampy! - 7,5/10
6. Głęboki kuzyn Dziobas! - 7,5/10
7. Ćwierkules w Kaczogrodzie! - 7,5/10
8. Przerażający wieczór gier! - 7/10
9. Sknerus McKwacz wyjęty spod prawa! - 6,5/10
10. Przyjaźń nienawidzi magii! - 6/10

Uwaga! Recenzuję odcinki w kolejności emisji w Polsce. Wg kolejności produkcji (podawanej też w programach) są to odcinki 7., 9., 10., 11. i 8..

Chętnie poznam też wasze opinie o poszczególnych odcinkach Kaczych Opowieści. Zapraszam do komentowania tekstu.

Źródło ilustracji: Disney/materiały własne